Kevin Bekker en Lozano Renka
Zo’n anderhalf jaar geleden begon het bij de 38-jarige Kevin Bekker uit Assendelft te kriebelen. Als spiertherapeut voor paarden kwam de drafsport weer op zijn pad en afgelopen maandag beleefde hij een geweldig succes! De door hemzelf getrainde Lozano Renka debuteerde in een bomvolle Alkmaar ZEturf Arena met een prachtige overwinning. De winnende pikeur John Dekker prees Bekker voor zijn geduld en doorzettingsvermogen en dan is automatisch onze nieuwsgierigheid gewekt. Een mooi moment dus om eens nader kennis te maken met Kevin. We hopen zo het geheim te kunnen ontrafelen achter de verrassende zege van de door de familie Knipscheer uit Biddinghuizen gefokte draver.
Het beroemde paardenvirus
“Ik was al vrij jong besmet met het virus, omdat mijn ouders altijd dravers hebben gehad, waaronder de dankbare Gideon Uithuizen bij Aad Pools. Mijn eerste paard kocht ik samen met mijn vader op de veiling en die brachten we bij Alie Luitjes. We deden ook veel zelf, maar het bleek geen hoogvlieger te zijn. Niet lang daarna besloten we het te proberen met de aankoop van Topseycret L. Ik behaalde in die tijd ook mijn amateurvergunning. Helaas was ze niet heel makkelijk om te rijden, dus ook dat avontuur liep op niks uit. Ik heb daarna nog wat paarden met groepjes gehad, maar pech bleef mij achtervolgen, waardoor ik het even had gehad met deze hobby.”
Comeback
Na er een paar jaar tussenuit te zijn geweest om aan zijn carrière te werken, besloot Kevin dat de tijd rijp was om zijn oude hobby weer op te pakken. Zijn besluit om spiertherapeut voor paarden te worden heeft hem geen windeieren gelegd, waardoor het allemaal een stuk makkelijker werd om een dergelijk kostbaar avontuur aan te gaan.
“Ik besloot een balletje op te gooien dat ik weer op zoek was naar een koerspaard. Bij voorkeur een jong paard met weinig of geen winsom. Daarop werd Lozano Renka mij aangeboden, net nadat hij zich op Duindigt in 1.22 had gekwalificeerd. Hij was nog erg slap en zat dik in het haar, maar daar keek ik wel doorheen. Ik had een plan en dacht hem, samen met de juiste mensen om mij heen, op te kunnen knappen. Achteraf viel dat nog pittig tegen en ben ik anderhalf jaar aan het zoeken en aan het sleutelen geweest. Ik heb de hulp in moeten roepen van de Dierenkliniek Wolvega, Rodinde Hoogenraad, Soulmate Nutrition, mijn moeder, die een natuurgeneeskunde praktijk heeft, Danique Koning, die hem onder het zadel heeft gereden, diverse hoefsmeden, John Dekker en Tom Kooyman. Tot aan de kwalificatie hebben we echt lopen tobben en ben ik allemaal dingen tegengekomen in zijn lijf waar hij niet mee kon koersen. Dat doe je namelijk alleen met 100% gezonde paarden. Hij knapte enorm op van mijn high power laser en vanaf het moment dat de dierenkliniek beaamde dat hij gezond was, zijn we de trainingsintensiteit gaan verhogen om zijn conditie te verbeteren. De laatste anderhalve maand zijn we hem gaan intervallen en daar werd hij heel snel beter van. In het belang van het paard doen we dat altijd met een hartslagmeter, omdat ik niet wil dat hij over zijn grenzen gaat en daardoor kan verzuren. Het strand (rechtuit) is daarvoor de ideale trainingsbaan, maar als hoog water roet in het eten gooide, dan reden we ook wel naar Duindigt. We besloten hem in de kwalificatie te zetten wetende dat hij zich in zijn eentje niet helemaal zou geven. Ik maakte mij over zijn trage kilometertijd dus niet gelijk zorgen. We hadden vanaf hier bovendien nog een week of vier om de puntjes op de i te zetten.”
De koersdag en het vervolg
Na een lange periode vol up’s, maar ook heel veel downs, was het afgelopen maandag eindelijk zo ver. Samen met negen andere paarden, die aan het begin van hun carrières staan, mocht Lozano Renka met pikeur John Dekker op avontuur. Een speciale dag voor Kevin, die niet goed wist wat hij kon verwachten.
“Ik ging er blanco in en wilde vooral dat John hem in zijn waarde zou laten als het een moeilijk verhaal zou gaan worden. Gewoon lekker op zijn eigen benen naar de finish, zonder enige dwang. Dat hij de kop zou nemen en elke aanval af zou slaan had ik nooit durven dromen. Elke keer als iemand hem aan wilde vallen versnelde hij gewoon mee. Vanaf de laatste bocht zag ik dat het goed zat en ik geef toe dat ik in de laatste rechte lijn wel een traantje heb gelaten. Alles kwam er gewoon even uit, al die maanden van hard werken en de twijfel of het wel goed ging komen. Lozano verdient alle credits, want hij heeft zo’n vreselijk goed karakter en zoveel vechtlust. Zelfs op momenten dat hij niet helemaal top was, wilde hij altijd blijven werken. Het leek soms wel alsof hij wist dat het hem uiteindelijk goed zou doen. Ik ben blij dat hij de koers prima heeft doorstaan. Hij stortte zich alweer vol overgave op zijn hooi en zijn voerbak en maakt een vrolijke indruk. Wat de toekomst betreft denk ik dat we voorlopig het gras op zullen gaan, totdat Alkmaar de poorten weer opent in september. Ik wil hem de lange laatste rechte lijn van Duindigt nog niet aandoen en de topsport die bedreven wordt op Wolvega is al helemaal geen optie. Misschien gaat dit ooit tot de mogelijkheden behoren, maar momenteel mist hij daarvoor simpelweg nog de kracht. Ik speel wel met de gedachte om zelf weer te gaan rijden en denk dat het slimmer is om dat als eigenaarrijder te gaan doen, dan als amateur. Er worden voor amateurs geen koersen uitgeschreven in de beginnersklasse. Ik ga dan eens proberen om mijn helden Tom Kooyman en John Dekker te verslaan. Nu dit gelukt is denk ik ook maar gelijk heel groot.”
De koers
Inmiddels nieuwsgierig geworden naar de koers? Kijk en geniet van Lozano Renka en John Dekker.
Foto’s: Dilling Design
