De keiharde kritiek van Stichting Dier & Recht op de paardensport heeft de tongen flink losgemaakt. Opvallend is dat de SNDR, draf- en rensport professionals en de kortebaan bond, nul op het rekest hebben gekregen nadat ze de Stichting meermaals heeft uitgenodigd om de dialoog te voeren.
De paardensport is voor honderdduizenden mensen in Nederland de belangrijkste bijzaak in het leven. topsporters, amateurs en recreanten zijn iedere dag in de weer met hun viervoeters. In verschillende disciplines blinken paarden uit en is de goede band tussen mens en dier essentieel om te kunnen genieten, te presteren en om veilig en vertrouwd te kunnen recreëren.
Minderheid heeft luide stem
Er zijn echter kleine groeperingen in Nederland die al deze honderdduizenden liefhebbers grofweg wegzetten als dierenmishandelaars. Zonder geremd te worden door enige kennis van zaken pleiten zij voor een algeheel verbod omdat zij vinden dat de paarden onrechtmatig worden geëxploiteerd en dat de wijze waarop dat zou gebeuren in strijd zou zijn met dierenwelzijn.
De kortebaan
De Stichting Dier & Recht heeft ook de kortebaan wedstrijden, waarin telkens twee paarden over de sprintafstand van 300 meter het tegen elkaar opnemen, in het vizier gekregen. Dieronvriendelijk zegt woordvoerder Sarah Pesie van Dier & Recht daarover. Zij ziet haar conclusie bevestigd in het feit dat volgens haar de paarden pijn en stress zouden ervaren. Bitten, neusriemen en ander tuigage zouden dierenontvriendelijk zijn. De professionals en ook de Kortebaan bond hebben deze aantijgingen met pijn in het hart moeten aanhoren. Temeer omdat zij ervan overtuigd zijn het beste met de paarden voor te hebben en hen alle verzorging, aandacht en liefde te geven die een paard maar kan wensen. Maar in plaats van weg te duiken voor de kritiek kozen professionals Brian Vader en Rick Wester om juist het echte verhaal te vertellen en met een ontwapende eerlijkheid alle vragen te beantwoorden van kenners, niet-kenners en criticasters. Ook kortebaan bond voorzitter Gerard Post Uiterweer liep niet weg voor zijn verantwoordelijkheid. Hij is al enkele jaren de man die ieder seizoen het kortebaan circuit in goede banen leidt en behield zijn kalmte om alle vragen te beantwoorden. Tegelijkertijd nam hij de gelegenheid te baat om Stichting Dier & Recht uit te nodigen en samen op inhoud het gesprek te voeren.
Geen dialoog
Dat gesprek lijkt er vooralsnog niet te komen. Kennelijk is de organisatie die uiterst kritisch is op de paardensport niet geïnteresseerd in de argumenten van de mensen die iedere dag met paarden werken. Het heeft er alle schijn van dat zij enkel uit is om ophef te veroorzaken en publiciteit te generen voor haar standpunten.
Het zou kunnen dat zij beseft dat alleen roepen en ageren niet langer voldoende is om de publieke opinie te beïnvloeden. De duizenden liefhebbers die ieder jaar de kortebaan bezoeken lijken in ieder geval weinig te voelen voor de kritiek van Dier & Recht. De ondervraagden in Lisse, waar afgelopen week werd gekoerst, konden zich in ieder geval niet voorstellen dat de paarden niet de juiste aandacht en behandeling zouden krijgen. Zij zien jaarlijks alle trainers, rijders en officials voorbijkomen die geen geheimen hebben en hun werk (en hobby) met- en voor de paarden, open en bloot, zichtbaar voor iedereen, met veel passie doen. Saillant is dan ook dat afgelopen week in Lisse als in Roden het volop aanwezige publiek voor nieuwe omzetrecords wisten te zorgen.
Wel degelijk verbeterpunten
Is er dan helemaal niets mis met de draf- en rensport? Zo zwart-wit is het ook niet. Tijden veranderen en het is een illusie om te denken dat alles wat kon, ook altijd zal blijven kunnen. Voor- en tegenstanders zijn er altijd. Het gebruik van de zweep is bijvoorbeeld zo’n aandachtspunt. Hoewel deze alleen voor correctie wordt toegepast (aldus de professionals) zien we nog te vaak dat de zweep wordt gebruikt op een manier waartoe mensen aanstoot kunnen nemen. De beelden spreken dan voor zich en dat is koren op de molen van critici. Het resulteert dan in een discussie die nooit kan worden gewonnen.
SNDR beleid essentieel voor toekomstbestendigheid
De SNDR zal op basis van voortschrijdend inzicht haar beleid moeten voeren en waar nodig aanpassen. Het is haar taak om nieuwe kaders stellen en een passend sancioneringsbeleid te voeren waarin geen plaats is voor uitwassen. Met zulke stappen voorkom je vervelende discussies in de toekomst. En dat is nodig want het zou erg kortzichtig zijn om er vanuit te gaan dat tegenstanders van de draf- en rensport in Nederland zich in de toekomst niet opnieuw zullen gaan roeren.
